Automatia
Automatia (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f, Eigenname[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | Automatia | —
|
Genitiv | Automatiās | —
|
Dativ | Automatiae | —
|
Akkusativ | Automatiam | —
|
Vokativ | Automatia | —
|
Ablativ | Automatiā | —
|
Worttrennung:
- Au·to·ma·tia, Genitiv: Au·to·ma·ti·as
Bedeutungen:
- [1] Mythologie: Göttin des Zufalls; Automatia
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen Αὐτοματία (Automatia☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „itaque suae domi sacellum Automatias constituerat idque sanctissime colebat.“ (Nep. Timol. 4,4)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „Automatia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 749.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „Automatia“
- [1] Konrad Wernicke: Automatia. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band II,2, Stuttgart 1896, Spalte 2605.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „Automatia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 749.
- ↑ Cornelius Nepos; Peter K. Marshall (Herausgeber): Vitae cum fragmentis. 1. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1977 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 84.