salictum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

salictum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ salictum salicta
Genitiv salictī salictōrum
Dativ salictō salictīs
Akkusativ salictum salicta
Vokativ salictum salicta
Ablativ salictō salictīs

Worttrennung:

sa·lic·tum, Genitiv: sa·lic·ti

Bedeutungen:

[1] Weidenpflanzung, Weidengebüsch, Weidicht

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv salix → la[1]

Beispiele:

[1] „praedium quod primum siet, si me rogabis, sic dicam: de omnibus agris optimoque loco iugera agri centum, vinea est prima, vel si vino multo est; secundo loco hortus irriguus; tertio salictum; quarto oletum; quinto pratum; sexto campus frumentarius; septimo silva caedua; octavo arbustum; nono glandaria silva.“ (Cato agr. 1, 7)[2]
[1] „Salicta locis aquosis, umectis, umbrosis, propter amnes, ibi seri oportet: et id videto uti aut domu opus siet aut ut vendere possit.“ (Cato agr. 9)[3]
[1] „Salictum suo tempore caedito, glubito arteque alligato.“ (Cato agr. 33, 5)[4]

Wortbildungen:

[1] salictarius

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „salictum“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2459.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „salictum

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „salictum“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2459.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 8.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 20.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 40.