nasutus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

nasutus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv nāsūtus nāsūta nāsūtum nāsūtē
Komparativ nāsūtior nāsūtior nāsūtius nāsūtius
Superlativ nāsūtissimus nāsūtissima nāsūtissimum nāsūtissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:nasutus

Worttrennung:

na·su·tus, na·su·ta, na·su·tum

Bedeutungen:

[1] eine große Nase habend; großnasig
[2] übertragen: naseweis, witzig, spöttisch

Herkunft:

seit Lucilius bezeugte Ableitung zu dem Substantiv nasus → la[1]

Beispiele:

[1] „si nosti, non magnus homo est, nasutus, macellus.“ (Lucil. 242)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „nasutus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1098.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „nasutus
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 9. Band, 1. Teil N – Nemo, Teubner, Leipzig 2011–2018, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 119.

Quellen:

  1. Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), „naris“ Seite 400.
  2. Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 18.