nasutus
nasutus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | nāsūtus | nāsūta | nāsūtum | nāsūtē |
Komparativ | nāsūtior | nāsūtior | nāsūtius | nāsūtius |
Superlativ | nāsūtissimus | nāsūtissima | nāsūtissimum | nāsūtissimē |
Alle weiteren Formen: Flexion:nasutus |
Worttrennung:
- na·su·tus, na·su·ta, na·su·tum
Bedeutungen:
- [1] eine große Nase habend; großnasig
- [2] übertragen: naseweis, witzig, spöttisch
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „si nosti, non magnus homo est, nasutus, macellus.“ (Lucil. 242)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „nasutus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1098.
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „nasutus“
- [1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 9. Band, 1. Teil N – Nemo, Teubner, Leipzig 2011–2018, ISBN 3-322-00000-1 , Spalte 119.
Quellen:
- ↑ Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series) , „naris“ Seite 400.
- ↑ Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904 , Seite 18.