dwujęzyczność
dwujęzyczność (Polnisch)
Substantiv, f
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | dwujęzyczność | —
|
| Genitiv | dwujęzyczności | —
|
| Dativ | dwujęzyczności | —
|
| Akkusativ | dwujęzyczność | —
|
| Instrumental | dwujęzycznością | —
|
| Lokativ | dwujęzyczności | —
|
| Vokativ | dwujęzyczności | —
|
Worttrennung:
- dwu·ję·zycz·ność, kein Plural
Aussprache:
- IPA: [dvujɛw̃ˈzɨt͡ʃnɔɕt͡ɕ], kein Plural
- Hörbeispiele: —, kein Plural
Bedeutungen:
- [1] Linguistik: Zweisprachigkeit, Bilinguismus, Bilingualismus
Herkunft:
- Ableitung zu dem Adjektiv dwujęzyczny → pl
Synonyme:
- [1] bilingwizm
Oberbegriffe:
- [1] umiejętność
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu Zweisprachigkeit f, zu Bilinguismus m, zu Bilingualismus1 m |
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „dwujęzyczność“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „dwujęzyczność“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „dwujęzyczność“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „dwuj%EAzyczno%B6%E6“