biesiadnik

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

biesiadnik (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ biesiadnik biesiadnicy
Genitiv biesiadnika biesiadników
Dativ biesiadnikowi biesiadnikom
Akkusativ biesiadnika biesiadników
Instrumental biesiadnikiem biesiadnikami
Lokativ biesiadniku biesiadnikach
Vokativ biesiadniku biesiadnicy

Worttrennung:

bie·siad·nik, Plural: bie·siad·ni·cy

Aussprache:

IPA: [bʲɛˈɕadɲik], Plural: [bʲɛɕadˈɲit͡sɨ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild biesiadnik (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] gehoben: Teilnehmer an einem Festmahl, Festmahlteilnehmer, Festgast

Sinnverwandte Wörter:

[1] bankietowicz

Oberbegriffe:

[1] uczestnik

Unterbegriffe:

[1] współbiesiadnik

Beispiele:

[1] „Tak mowiąc, spojrzał zyzem, gdzie śród biesiadników / Siedział gość Moskal; był to pan kapitan Ryków,“[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „biesiadnik
[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „biesiadnik
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „biesiadnik
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „biesiadnik

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 31.