archetypon

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

archetypon (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ archetypon archetypa
Genitiv archetypī archetypōrum
Dativ archetypō archetypīs
Akkusativ archetypon archetypa
Vokativ archetypon archetypa
Ablativ archetypō archetypīs

Worttrennung:

ar·che·ty·pon, Genitiv: ar·che·ty·pi

Bedeutungen:

[1] Original, Beispiel

Beispiele:

[1] „Tum mihi, tu dic illut alterum genus ornithonis, qui animi causa constitutus a te sub Casino fertur, in quo diceris longe vicisse non modo archetypon inventoris nostri ornithotrophion M. Laeni Strabonis, qui Brundisii hospes noster primus in peristylo habuit exhedra conclusas aves, quas pasceret obiecto rete, sed etiam in Tusculano magna aedificia Luculli.“ (Var. rust. 3,5,8)[1]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag archetypum.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archetypus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 544.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „archetypon
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „archetypum“ Seite 179.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archetypos et archetypus“ Spalte 460.

Quellen:

  1. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 124.