Lucanus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

Lucanus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv Lucānus Lucāna Lucānum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:Lucanus

Worttrennung:

Lu·ca·nus

Bedeutungen:

[1] sich auf Lukanien beziehend, aus Lukanien stammend; lukanisch

Beispiele:

[1] „qui locus vino optimus dicetur esse et ostentus soli, aminnium minusculum et geminum, eugeneum, helvolum minusculum conserito; qui locus crassus erit aut nebulosior, ibi aminnium maius aut murgentinum, apicium, lucanum serito; ceterae vites, miscellae maxime, in quemvis agrum conveniunt.“ (Cato agr. 6,4)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Lucani“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 707.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „Lucanus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „Lucanus¹“ Seite 1149.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 17–18.