akolit

akolit (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	akolit	akolici
Genitiv	akolita	akolitów
Dativ	akolitowi	akolitom
Akkusativ	akolita	akolitów
Instrumental	akolitem	akolitami
Lokativ	akolicie	akolitach
Vokativ	akolicie	akolici

Nebenformen:

akolita

Worttrennung:

a·ko·lit, Plural: a·ko·li·ci

Aussprache:

IPA: [aˈkɔlʲit]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Religion, speziell Katholizismus: Geistlicher im 4. Grad der niederen Weihen; Akoluth, Akolyth

[2] veraltet, Religion, speziell Katholizismus: Person, die während der Messe am Altar dient; Akoluth, Akolyth

[3] veraltet, übertragen: Person, die eine andere stetig belgeitet und sie unterstützt; Gehilfe, Diener

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: Akoluth m, Akolyth m

 [2] ?

Deutsch: Akoluth m, Akolyth m

 [3] ?

Deutsch: Gehilfe m, Diener m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 17.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 11.

[1, 3] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „akolit“, Seite 10.