мучыць
мучыць (Weißrussisch)[Bearbeiten]
Verb[Bearbeiten]
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| мучыць | замучыць | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | я | мучу |
| ты | мучыш | |
| ён, яна, яно | мучыць | |
| мы | мучым | |
| вы | мучыце | |
| яны | мучаць | |
| Imperativ | Singular | муч |
| Präteritum | ён | мучыў |
| яна | мучыла | |
| яны | мучылі | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:мучыць | ||
Worttrennung:
- му·чыць
Umschrift:
- DIN 1460: mučycʹ
Aussprache:
- IPA: [ˈmut͡ɕɨt͡sʲ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] jemandem Schmerzen zufügen; foltern, quälen
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] вымучыць, дамучыць, намучыць, адмучыць, перамучыць, памучыць, прамучыць, мучэнне, мучыцель, мучальнік
Übersetzungen[Bearbeiten]
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu foltern1 |
- [1] slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі; Stichwort „мучыць“