baburrus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

baburrus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv baburrus baburra baburrum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:baburrus

Worttrennung:

ba·bur·rus

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: nicht klug; dumm, töricht

Sinnverwandte Wörter:

[1] ineptus, stultus

Beispiele:

[1] „Baburrus, stultus, ineptus.“ (Isid. etym. 10,31)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „baburrus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 770.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „baburrus“ Spalte 1652.

Quellen:

  1. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)