amethystinus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

amethystinus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv amethystinus amethystina amethystinum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:amethystinus

Worttrennung:

a·me·thys·ti·nus

Bedeutungen:

[1] die Farbe eines Amethysts habend; amethystfarben, amethysten
[2] mit Amethysten geschmückt; Amethyst-

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀμεθύστινος (amethystinos→ grc[1]

Beispiele:

[1] „amethystinum, qui a viola et ipse in purpureum, quemque ianthinum appellavimus.“ (Plin. nat. 21,45)[2]
[1] „qui coccinatos non putat viros esse / amethystinasque mulierum vocat vestes,“ (Mart. 1,96,6–7)[3]
[1] „Lanae amethystinae“ (Mart. 14,154)[4]
[1] „et cum interdixisset usum amethystini ac Tyrii coloris summisissetque qui nundinarum die pauculas uncias venderet, praeclusit cunctos negotiatores.“ (Suet. Nero 32,3)[5]
[2] „Cum potes amethystinos trientes / et nigro madeas Opimiano, / propinas modo conditum Sabinum“ (Mart. 10,49,1–3)[6]

Wortbildungen:

[1] amethystina, amethystinatus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „amethystinus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 377.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „amethystinus
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amethystinus“ Seite 117.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „amethystinus“ Spalte 1721.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amethystinus“ Seite 117.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 395.
  3. M. Valerius Martialis; D. R. Shackleton Bailey (Herausgeber): Epigrammata. sterotype Auflage der 1. Auflage. De Gruyter, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71531-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1990), Seite 45.
  4. M. Valerius Martialis; D. R. Shackleton Bailey (Herausgeber): Epigrammata. sterotype Auflage der 1. Auflage. De Gruyter, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71531-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1990), Seite 45.
  5. Gaius Suetonius Tranquillus; Maximilian Ihm (Herausgeber): Opera. stereotyper Nachdruck der 1. Auflage. Volumen I: De vita Caesarum libri VIII, K. G. Saur, München/Leipzig 2003, ISBN 3-598-71827-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 242.
  6. M. Valerius Martialis; D. R. Shackleton Bailey (Herausgeber): Epigrammata. sterotype Auflage der 1. Auflage. De Gruyter, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71531-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1990), Seite 335.