λείριον

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

λείριον (Altgriechisch)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Singular Plural

Nominativ τὸ λείριον τὰ λείρια

Genitiv τοῦ λειρίου τῶν λειρίων

Dativ τῷ λειρίῳ τοῖς λειρίοις

Akkusativ τὸ λείριον τὰ λείρια

Vokativ (ὦ) λείριον (ὦ) λείρια

Worttrennung:

λεί·ρι·ον, Plural: λεί·ρι·α

Umschrift:

DIN 31634: leirion

Aussprache:

IPA: [lěː.ri.on]

Bedeutungen:

[1] Botanik: Lilie

Herkunft:

Entlehnung aus faijumisch koptisch hlēli, hlēri, neben standardsprachlich hrēre, aus (alt-)ägyptisch ḥrr-t ‚Blume‘.[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] κρίνον

Oberbegriffe:

[1] ἄνθεμον

Beispiele:

[1] „μίγδα κρόκον τ’ ἀγανὸν καὶ ἀγαλλίδας ἠδ’ ὑάκινθον
καὶ ῥοδέας κάλυκας καὶ λείρια, θαῦμα ἰδέσθαι,
νάρκισσόν θ’ ὃν ἔφυσ’ ὥς περ κρόκον εὐρεῖα χθών.“[2]
[1] „τοῦτο δὲ φύλλον ὅμοιον ἔχειν τῷ ἐλλεβόρῳ ἢ τῷ λειρίῳ·“[3]

Wortbildungen:

λείρινος, λειριόεις, λείριος, λειριώδης

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „λείριον“.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „λείριον“.

Quellen:

  1. Robert Beekes: Etymological Dictionary of Greek. Brill, Leiden 2010, Seite 845.
  2. Hymni Homerici, In Cererem, 426–428
  3. Theophrast, 9, 16, 6