wyroić

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

wyroić (Polnisch)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Aspekt
imperfektiv perfektiv
wyrajać się wyroić się
Zeitform Person Wortform
Futur ja wyroję się
ty wyroisz się
on, ona, ono wyroi się
Imperativ Singular wyrój się
Präteritum on wyroił się
ona wyroiła się
oni wyroili się
Adverbialpartizip Partizip Passiv
wyroiwszy się
Alle weiteren Formen: Flexion:wyroić

Worttrennung:

wy·ro·ić się

Aussprache:

IPA: [vɨˈrɔʲit͡ɕ‿ɕɛw̃], [vɨˈrɔʲit͡ɕ‿ɕɛ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] reflexiv, Biologie: als Schwarm mit der alten König das Nest verlassen, um ein neues zu gründen; ausschwärmen
[2] reflexiv, übertragen: herausschwärmen, in einer großen Anzahl erscheinen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb roić → pl mit dem Präfix wy- → pl

Beispiele:

[1]
[2] „Współcześni kronikarze wspominają, iż z wiosny szarańcza w niesłychanej ilości wyroiła się z Dzikich pól i zniszczyła zasiewy i trawy, co było przepowiednią napadów tatarskich.“[1]


Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „wyroić
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „wyroić
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „wyroić
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „wyroić

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.