Benutzer:Elleff Groom/Testverb

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

xwendin

< zurück zu xwendin

Infinitive und Partizipien

Infinitive Partizip Perfekt Passiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint
xwendin nexwendin


Finite Formen

Imperativ
Imperative
nicht verneint verneint
Sg. 2. Pers. bixwîne! mexwîne!
nexwîne!
Pl. 2. Pers. bixwînin! mexwînin!
nexwînin!


Indikativ, Kontinuativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ez dixwînim ez naxwînim ez dixwînime ez naxwînime ez bixwînim ez nexwînim
Sg. 2. Pers. tu dixwînî tu naxwînî tu dixwînê tu naxwînê tu bixwînî tu nexwînî
Sg. 3. Pers. ew dixwîne ew naxwîne ew dixwîneye ew naxwîneye ew bixwîne ew nexwîne
Pl. 1. Pers. em dixwînin em naxwînin em dixwînine em naxwînine em bixwînin em nexwînin
Pl. 2. Pers. hûn dixwînin hûn naxwînin hûn dixwînine hûn naxwînine hûn bixwînin hûn nexwînin
Pl. 3. Pers. ew dixwînin ew naxwînin ew dixwînine ew naxwînine ew bixwînin ew nexwînin
Passiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur I
Aktiv
Person Indikativ
nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ezê bixwînim ezê nexwînim
Sg. 2. Pers. tê bixwînî tê nexwînî
Sg. 3. Pers. ewê bixwîne ewê nexwîne
Pl. 1. Pers. emê bixwînin emê nexwînin
Pl. 2. Pers. hûnê bixwînin hûnê nexwînin
Pl. 3. Pers. ewê bixwînin ewê nexwînin
Text
Imperfekt
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers. du habest n du bist n worden du seiest n worden,
du seist n worden
du bist n gewesen du seiest n gewesen,
du seist n gewesen
Sg. 3. Pers. er/sie/es habe n er/sie/es ist n worden er/sie/es sei n worden er/sie/es ist n gewesen er/sie/es sei n gewesen
Pl. 1. Pers. wir haben n wir sind n worden wir seien n worden wir sind n gewesen wir seien n gewesen
Pl. 2. Pers. ihr habet n ihr seid n worden ihr seiet n worden ihr seid n gewesen ihr seiet n gewesen
Pl. 3. Pers. sie haben n sie sind n worden sie seien n worden sie sind n gewesen sie seien n gewesen
Text


ketin

< zurück zu ketin

Infinitive und Partizipien

Infinitive Partizip Perfekt Passiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint
ketin neketin


Finite Formen

Imperativ
Imperative
nicht verneint verneint
Sg. 2. Pers. bikeve! mekeve!
nekeve!
Pl. 2. Pers. bikevin! mekevin!
nekevin!


Indikativ, Kontinuativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ez dikevim ez nakevim ez dikevime ez nakevime ez bikevim ez nekevim
Sg. 2. Pers. tu dikevî tu nakevî tu dikevê tu nakevê tu bikevî tu nekevî
Sg. 3. Pers. ew dikeve ew nakeve ew dikeveye ew nakeveye ew bikeve ew nekeve
Pl. 1. Pers. em dikevin em nakevin em dikevine em nakevine em bikevin em nekevin
Pl. 2. Pers. hûn dikevin hûn nakevin hûn dikevine hûn nakevine hûn bikevin hûn nekevin
Pl. 3. Pers. ew dikevin ew nakevin ew dikevine ew nakevine ew bikevin ew nekevin
Passiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur I
Aktiv
Person Indikativ
nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ezê bikevim ezê nekevim
Sg. 2. Pers. tê bikevî tê nekevî
Sg. 3. Pers. ewê bikeve ewê nekeve
Pl. 1. Pers. emê bikevin emê nekevin
Pl. 2. Pers. hûnê bikevin hûnê nekevin
Pl. 3. Pers. ewê bikevin ewê nekevin
Text
Imperfekt
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers. du habest v du bist v worden du seiest v worden,
du seist v worden
du bist v gewesen du seiest v gewesen,
du seist v gewesen
Sg. 3. Pers. er/sie/es habe v er/sie/es ist v worden er/sie/es sei v worden er/sie/es ist v gewesen er/sie/es sei v gewesen
Pl. 1. Pers. wir haben v wir sind v worden wir seien v worden wir sind v gewesen wir seien v gewesen
Pl. 2. Pers. ihr habet v ihr seid v worden ihr seiet v worden ihr seid v gewesen ihr seiet v gewesen
Pl. 3. Pers. sie haben v sie sind v worden sie seien v worden sie sind v gewesen sie seien v gewesen
Text


çêkirin

< zurück zu çêkirin

Infinitive und Partizipien

Infinitive Partizip Perfekt Passiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint
çêkirin neçêkirin


Finite Formen

Imperativ
Imperative
nicht verneint verneint
Sg. 2. Pers. çêke! çêmeke!
çêneke!
Pl. 2. Pers. çêkin! çêmekin!
çênekin!


Indikativ, Kontinuativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ez çêdikim ez çênakim ez çêdikime ez çênakime ez çêkim ez çênekim
Sg. 2. Pers. tu çêdikî tu çênakî tu çêdikê tu çênakê tu çêkî tu çênekî
Sg. 3. Pers. ew çêdike ew çênake ew çêdikeye ew çênakeye ew çêke ew çêneke
Pl. 1. Pers. em çêdikin em çênakin em çêdikine em çênakine em çêkin em çênekin
Pl. 2. Pers. hûn çêdikin hûn çênakin hûn çêdikine hûn çênakine hûn çêkin hûn çênekin
Pl. 3. Pers. ew çêdikin ew çênakin ew çêdikine ew çênakine ew çêkin ew çênekin
Passiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur I
Aktiv
Person Indikativ
nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ezê çêkim ezê çênekim
Sg. 2. Pers. tê çêkî tê çênekî
Sg. 3. Pers. ewê çêke ewê çêneke
Pl. 1. Pers. emê çêkin emê çênekin
Pl. 2. Pers. hûnê çêkin hûnê çênekin
Pl. 3. Pers. ewê çêkin ewê çênekin
Text
Imperfekt
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers. du habest k du bist k worden du seiest k worden,
du seist k worden
du bist k gewesen du seiest k gewesen,
du seist k gewesen
Sg. 3. Pers. er/sie/es habe k er/sie/es ist k worden er/sie/es sei k worden er/sie/es ist k gewesen er/sie/es sei k gewesen
Pl. 1. Pers. wir haben k wir sind k worden wir seien k worden wir sind k gewesen wir seien k gewesen
Pl. 2. Pers. ihr habet k ihr seid k worden ihr seiet k worden ihr seid k gewesen ihr seiet k gewesen
Pl. 3. Pers. sie haben k sie sind k worden sie seien k worden sie sind k gewesen sie seien k gewesen
Text


şustin

< zurück zu şustin

Infinitive und Partizipien

Infinitive Partizip Perfekt Passiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint
şustin neşustin


Finite Formen

Imperativ
Imperative
nicht verneint verneint
Sg. 2. Pers. bişo! meşo!
neşo!
Pl. 2. Pers. bişon! meşon!
neşon!


Indikativ, Kontinuativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ez dişom ez naşom ez dişome ez naşome ez bişom ez neşom
Sg. 2. Pers. tu dişoyî tu naşoyî tu dişoyê tu naşoyê tu bişoyî tu neşoyî
Sg. 3. Pers. ew dişo ew naşo ew dişoye ew naşoye ew bişo ew neşo
Pl. 1. Pers. em dişon em naşon em dişone em naşone em bişon em neşon
Pl. 2. Pers. hûn dişon hûn naşon hûn dişone hûn naşone hûn bişon hûn neşon
Pl. 3. Pers. ew dişon ew naşon ew dişone ew naşone ew bişon ew neşon
Passiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur I
Aktiv
Person Indikativ
nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ezê bişom ezê neşom
Sg. 2. Pers. tê bişoyî tê neşoyî
Sg. 3. Pers. ewê bişo ewê neşo
Pl. 1. Pers. emê bişon emê neşon
Pl. 2. Pers. hûnê bişon hûnê neşon
Pl. 3. Pers. ewê bişon ewê neşon
Text
Imperfekt
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers. du habest o du bist o worden du seiest o worden,
du seist o worden
du bist o gewesen du seiest o gewesen,
du seist o gewesen
Sg. 3. Pers. er/sie/es habe o er/sie/es ist o worden er/sie/es sei o worden er/sie/es ist o gewesen er/sie/es sei o gewesen
Pl. 1. Pers. wir haben o wir sind o worden wir seien o worden wir sind o gewesen wir seien o gewesen
Pl. 2. Pers. ihr habet o ihr seid o worden ihr seiet o worden ihr seid o gewesen ihr seiet o gewesen
Pl. 3. Pers. sie haben o sie sind o worden sie seien o worden sie sind o gewesen sie seien o gewesen
Text


rûniştin

< zurück zu rûniştin

Infinitive und Partizipien

Infinitive Partizip Perfekt Passiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint
rûniştin nerûniştin


Finite Formen

Imperativ
Imperative
nicht verneint verneint
Sg. 2. Pers. rûnê! rûmenê!
rûnenê!
Pl. 2. Pers. rûnên! rûmenên!
rûnenên!


Indikativ, Kontinuativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ez rûdinêm ez rûnanêm ez rûdinême ez rûnanême ez rûnêm ez rûnenêm
Sg. 2. Pers. tu rûdinêyî tu rûnanêyî tu rûdinêyê tu rûnanêyê tu rûnêyî tu rûnenêyî
Sg. 3. Pers. ew rûdinê ew rûnanê ew rûdinêye ew rûnanêye ew rûnê ew rûnenê
Pl. 1. Pers. em rûdinên em rûnanên em rûdinêne em rûnanêne em rûnên em rûnenên
Pl. 2. Pers. hûn rûdinên hûn rûnanên hûn rûdinêne hûn rûnanêne hûn rûnên hûn rûnenên
Pl. 3. Pers. ew rûdinên ew rûnanên ew rûdinêne ew rûnanêne ew rûnên ew rûnenên
Passiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur I
Aktiv
Person Indikativ
nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers. ezê rûnêm ezê rûnenêm
Sg. 2. Pers. tê rûnêyî tê rûnenêyî
Sg. 3. Pers. ewê rûnê ewê rûnenê
Pl. 1. Pers. emê rûnên emê rûnenên
Pl. 2. Pers. hûnê rûnên hûnê rûnenên
Pl. 3. Pers. ewê rûnên ewê rûnenên
Text
Imperfekt
Aktiv
Person Indikativ Kontinuativ Konjunktiv
nicht verneint verneint nicht verneint verneint nicht verneint verneint
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers. du habest ê du bist ê worden du seiest ê worden,
du seist ê worden
du bist ê gewesen du seiest ê gewesen,
du seist ê gewesen
Sg. 3. Pers. er/sie/es habe ê er/sie/es ist ê worden er/sie/es sei ê worden er/sie/es ist ê gewesen er/sie/es sei ê gewesen
Pl. 1. Pers. wir haben ê wir sind ê worden wir seien ê worden wir sind ê gewesen wir seien ê gewesen
Pl. 2. Pers. ihr habet ê ihr seid ê worden ihr seiet ê worden ihr seid ê gewesen ihr seiet ê gewesen
Pl. 3. Pers. sie haben ê sie sind ê worden sie seien ê worden sie sind ê gewesen sie seien ê gewesen
Text