Flexion:aborisci

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aborisci (Konjugation) (Latein)

zurück zu aborisci


Infinite Formen

Infinitive
Präsens aboriscī
Perfekt
Futur
Partizipien
Präsens aboriscēns
Perfekt
Futur
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum
passivische Bedeutung
Supinum I Supinum II
aboriscendī aboriscendus, -a, -um


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Sg. 2. Pers. aboriscere! aboriscitor!
Sg. 3. Pers. aboriscitor!
Pl. 2. Pers. aborisciminī!
Pl. 3. Pers. aboriscuntor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aboriscor aboriscar
Sg. 2. Pers. aborisceris aboriscāris
Sg. 3. Pers. aboriscitur aboriscātur
Pl. 1. Pers. aboriscimur aboriscāmur
Pl. 2. Pers. aborisciminī aboriscāmini
Pl. 3. Pers. aboriscuntur aboriscantur
Text
Imperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aboriscēbar aboriscerer
Sg. 2. Pers. aboriscēbāris aboriscerēris
Sg. 3. Pers. aboriscēbātur aboriscerētur
Pl. 1. Pers. aboriscēbāmur aboriscerēmur
Pl. 2. Pers. aboriscēbāminī aboriscerēminī
Pl. 3. Pers. aboriscēbantur aboriscerentur
Text
Futur I
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aboriscar
Sg. 2. Pers. aboriscēris
Sg. 3. Pers. aboriscētur
Pl. 1. Pers. aboriscēmur
Pl. 2. Pers. aboriscēminī
Pl. 3. Pers. aboriscentur
Text
Perfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Plusquamperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur II
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.