aborisci

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aborisci (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular aborīscor
2. Person Singular aborīsceris
3. Person Singular aborīscitur
1. Person Plural aborīscimur
2. Person Plural aborīsciminī
3. Person Plural aborīscuntur
Perfekt 1. Person Singular
Imperfekt 1. Person Singular aborīscēbar
Futur 1. Person Singular aborīscar
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular aborīscar
Imperativ Singular aborīscere
Plural aborīsciminī
Alle weiteren Formen: Flexion:aborisci

Worttrennung:

ab·o·ri·sci

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] intransitiv: vergehen, schwinden

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aboriri → la[1]

Beispiele:

[1] „Denique cur nequeat semper nova luna creari / ordine formarum certo certisque figuris / inque dies privos aborisci quaeque creata / atque alia illius reparari in parte locoque,“ (Lucr. 5,731–734)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aboriscor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 24.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aboriscor
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aboriscor“ Seite 10.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aboriscor“ Spalte 125.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aboriscor“ Seite 10.
  2. Titus Lucretius Carus; Marcus Deufert (Herausgeber): De rerum natura. 1. Auflage. De Gruyter, Berlin/Boston 2019, ISBN 978-3-11-026251-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 214–215.