maiores
maiores (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | —
|
maiōrēs |
Genitiv | —
|
maiōrum |
Dativ | —
|
maiōribus |
Akkusativ | —
|
maiōrēs |
Vokativ | —
|
maiōrēs |
Ablativ | —
|
maiōribus |
Worttrennung:
- ma·io·res, Genitiv: ma·io·rum
Bedeutungen:
- [1] Vorfahren, Ahnen
Herkunft:
- Konversion aus dem Adjektiv maior → la
Beispiele:
- [1] „maiores nostri sic habuerunt et ita in legibus posiverunt: furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli. quanto peiorem civem existimarint feneratorem quam furem, hinc licet existimare.“ (Cato agr. pr. 1)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „magnus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 768-773.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „maiores“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „maior“ Seite 1172.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 8. Band M - Myzon, Teubner, Leipzig 1935–1966, ISBN 3-322-00000-1 , „maiores“ Spalte 144–147.
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 6.
Deklinierte Form[Bearbeiten]
Worttrennung:
- ma·io·res
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Grammatische Merkmale: