сѧ

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

сѧ (Altkirchenslawisch)[Bearbeiten]

Pronomen[Bearbeiten]

Kasus reflexiv
Nominativ
Genitiv себе
Dativ себѣ, си
Akkusativ сѧ, себе
Instrumental собоѭ
Lokativ себѣ

Worttrennung:

сѧ

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] reflexives Personalpronomen aller Personen; sich

Beispiele:

[1] „тогда приде и<соу>с<ъ> отъ галилеѩ на ꙇор̾данъ· къ ꙇоаноу крьстити сѧ отъ н҄его.“ (Mt 3,13)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Slovník nejstarších staroslověnských památek: „сѧ
[1] Elektronický slovník jazyka staroslověnského: „сѧ

Quellen:

  1. Vatroslav Jagić (Herausgeber): Quattuor evangeliorum Codex glagoliticus olim Zographensis nunc Petropolitanus. Characteribus cyrillicis transcriptum notis criticis prologomenis appendicibus auctum. Weidmannsche Buchhandlung, Berlin 1879 (Internet Archive), Seite 1.