Caryatis
Caryatis (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Worttrennung:
- Ca·ry·a·tis, Genitiv: Ca·ry·a·ti·dis
Bedeutungen:
- [1] meist im Plural, Architektur: Karyatide
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen Καρυᾶτις (Karyatis☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „quemadmodum si quis statuas marmoreas muliebres stolatas, quae caryatides dicuntur, pro columnis in opere statuerit et insuper mutulos et coronas conlocaverit, percontantibus ita reddet rationem.“ (Vitr. 1, 1, 5)[2]
Entlehnungen:
- deutsch: Karyatide
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „Caryae“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1012-1013.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „Caryatides“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „Caryatides“ Seite 307.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. Onomasticon 2. Band C, Teubner, Leipzig 1907–1913, ISBN 3-322-00000-1 , „Carya“ Spalte 222.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. Onomasticon 2. Band C, Teubner, Leipzig 1907–1913, ISBN 3-322-00000-1 , „Carya“ Spalte 222.
- ↑ Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive) , Seite 3.