zwiastować

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

zwiastować (Polnisch)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Aspekt
imperfektiv perfektiv
zwiastować zwiastować
Zeitform Person Wortform
Präsens ja zwiastuję
ty zwiastujesz
on, ona, ono zwiastuje
Imperativ Singular zwiastuj
Präteritum on zwiastował
ona zwiastowała
oni zwiastowali
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
zwiastując zwiastujący zwiastowany
Alle weiteren Formen: Flexion:zwiastować

Worttrennung:

zwias·to·wać

Aussprache:

IPA: [zvʲasˈtɔvat͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild zwiastować (Info)

Bedeutungen:

[1] unpersönlich, transitiv: ein Vorzeichen von etwas sein; ankündigen, verkünden, künden
[2] veraltend, transitiv: etwas feierlich mitteilen, kundgeben

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugte Ableitung zu dem Substantiv wieść → pl mit dem Präfix z- → pl; vergleiche mit tschechisch zvěstovat → cs[1]

Synonyme:

[1] zapowiadać
[2] obwieszczać, ogłaszać

Sinnverwandte Wörter:

[1] wróżyć

Beispiele:

[1] „ Rok 1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia.“[2]
Das Jahr 1647 war ein merkwürdiges Jahr, in dem mannigfaltige Zeichen am Himmel und auf der Erde gewisse Katastrophen und ungewöhnliche Ereignisse ankündigten.
[2] Zwiastował jej ważną nowinę.
Er gab ihr eine wichtige Nachricht kund.

Wortbildungen:

[2] zwiastun

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „zwiastować
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „zwiastować
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „zwiastować
[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „zwiastować“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „zwiastować

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 746.
  2. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.