wędrowiec

wędrowiec (Polnisch)

Substantiv, m, f

	Singular	Plural
Nominativ	wędrowiec	wędrowcy
Genitiv	wędrowca	wędrowców
Dativ	wędrowcowi	wędrowcom
Akkusativ	wędrowca	wędrowców
Instrumental	wędrowiecem	wędrowcami
Lokativ	wędrowiecu	wędrowcach
Vokativ	wędrowcu	wędrowcy

Worttrennung:

wę·dro·wiec, Plural: wę·drow·cy

Aussprache:

IPA: [venˈdroviets], Plural: [venˈdroftsɨ]

Hörbeispiele:  wędrowiec ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Wanderer; Wandersmann

[2] Wanderin

Beispiele:

[1] Pewnego upalnego dnia w samo południa nasłonecznioną drogą szło dwóch wędrowców.

Eines sehr heißen Tages waren punkt um zwölf auf einem sonnigen Weg zwei Wanderer unterwegs.

Übersetzungen

 [1] Wanderer; Wandersmann

Deutsch: Wanderer m, Wandersmann m

 [2] Wanderin

Deutsch: Wanderin f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „wędrowiec“

[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „wędrowiec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „wędrowiec“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „wędrowiec“

[*] Aztekium. Abgerufen am 15. Juli 2017.