vindicatio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

vindicātio (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ vindicātio vindicātionēs
Genitiv vindicātionis vindicātionum
Dativ vindicātionī vindicātionibus
Akkusativ vindicātionem vindicātionēs
Vokativ vindicātio vindicātionēs
Ablativ vindicātione vindicātionibus

Worttrennung:

vin·di·ca·tio, Plural: vin·di·ca·ti·o·nes

Bedeutungen:

[1] Recht: das Anspruchsrecht, das Zueignungsrecht, die Eigentumsklage
[2] übertragen: das In-Schutz-Nehmen

Beispiele:

[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „vindicatio“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 552, Eintrag „vindicatio“