usłyszeć

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

usłyszeć (Polnisch)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Aspekt
imperfektiv perfektiv
słyszeć usłyszeć
Zeitform Person Wortform
Futur ja usłyszę
ty usłyszysz
on, ona, ono usłyszy
Imperativ Singular usłysz
Präteritum on usłyszał
ona usłyszała
oni usłyszeli
Adverbialpartizip Partizip Passiv
usłyszawszy usłyszany
Alle weiteren Formen: Flexion:usłyszeć

Worttrennung:

u·sły·szeć

Aussprache:

IPA: [uˈswɨʃɛt͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild usłyszeć (Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas mit den Ohren wahrnehmen; hören, vernehmen
[2] transitiv: mit jemandes Musik, Gesang oder Vortrag zum ersten Mal in Berührung kommen; hören
[3] transitiv: etwas durch die Erzählung anderer erfahren; hören

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb słyszeć → pl mit dem Präfix u- → pl

Beispiele:

[1] „Orły, jastrzębie i kruki jedne widziały, a kto z daleka usłyszał szum skrzydeł i krakanie, kto ujrzał wiry ptasie, nad jednem kołujące miejscem, to wiedział, że tam trupy lub kości niepogrzebione leżą...“[1]
[2]

Redewendungen:

[1] do usłyszenia

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „usłyszeć
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „usłyszeć
[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „usłyszeć
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „usłyszeć

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 2.