strix

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

strix (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ strix strigēs
Genitiv strigis strigum
Dativ strigī strigibus
Akkusativ strigem strigēs
Vokativ strix strigēs
Ablativ strige strigibus

Worttrennung:

strix, Plural: stri·ges

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Ohreule

Herkunft:

etymologisch verwandt mit altgriechisch στρίγξ (strinx→ grc[1]

Oberbegriffe:

[1] avis, bestia

Beispiele:

[1] „Ei homines cenas ubi coquont, quom condiunt,
Non condimentis condiunt, sed strigibus,
Vivis convivis intestina quae exedint.“[2]
[1] „Hanc volitent animae circum sua fata querentes
Ssemper et e tectis strix violenta canat:“[3]
[1] „illa dedit turpes raucis bubonibus umbras,
vulturis in ramis et strigis ova tulit.“[4]
[1] „est illis strigibus nomen; sed nominis huius
causa quod horrenda stridere nocte solent.“[5]
[1] „addit et exceptas luna pernocte pruinas
et strigis infames ipsis cum carnibus alas
inque virum soliti vultus mutare ferinos
ambigui prosecta lupi;“[6]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „strix“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 2823
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 484

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „strix“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 2823
  2. Titus Maccius Plautus, Pseudolus, 819–821
  3. Albius Tibullus, Elegiae, 1,5,51–52
  4. Publius Ovidius Naso, Amores, 1,14–15
  5. Publius Ovidius Naso, Fasti, 6,139–140
  6. Publius Ovidius Naso, Metamorphoses, 7,268–271