seyðamaður

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

seyðamaður (Färöisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Unbestimmt Bestimmt Unbestimmt Bestimmt
Nominativ seyðamaður seyðamaðurin seyðamenn seyðamenninir
Akkusativ seyðamann seyðamannin seyðamenn seyðamenninar
Dativ seyðamanni seyðamannum seyðamonnum seyðamonnunum
Genitiv seyðamans seyðamansins seyðamanna seyðamannanna

Worttrennung:

seyða·maður, Plural: seyða·menn

Aussprache:

IPA: [ˈsɛijaˌmɛavʊɹ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Schäfer, Schafhirt, Hirte

Herkunft:

Determinativkompositum (Zusammensetzung) aus seyður → fo „Schaf“ und maður → fo „Mann“

Synonyme:

[1] røktingarmaður, hagamaður

Beispiele:

[1] Seyðamaður røktar seyð í haganum.
Der Hirte hütet Schafe in der Außenmark.
[1] Og Ábel varð seyðamaður, men Káin varð jarðyrkismaður.
Und Abel wurde Schafhirt, aber Kain wurde Ackerbauer. (1. Mose 4:2)
[1] Eg eri hvørki profetur ella profetalærusveinur, eg eri seyðamaður og morberjarøktari
Ich bin weder Prophet noch Prophetenlehrling, ich bin Schäfer und Maulbeerzüchter. (Amos 7:14)

Redewendungen:

[1] tað sótu seyðamenn á vakt - es saßen die Hirten auf Wacht (Titel eines Kirchenliedes)

Wortbildungen:

[1] seyðamansløn, seyðamansskapur

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Ulf Timmermann (Herausgeber): Føroyskt-týsk orðabók. 1. Auflage. Orðabókagrunnurin, Tórshavn 2013, ISBN 978-99918-802-5-9, Seite 679.