scire

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

scire (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular sciō
2. Person Singular scīs
3. Person Singular scit
1. Person Plural scīmus
2. Person Plural scītis
3. Person Plural sciunt
Perfekt 1. Person Singular scīvī
Imperfekt 1. Person Singular sciēbam
Futur 1. Person Singular sciam
PPP scītus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular sciam
Imperativ Singular scī
Plural scīte
Alle weiteren Formen: Flexion:scire

Worttrennung:

sci·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: wissen

Beispiele:

[1] „nam vos quidem id iam scitis concessum et datum / mi esse ab dis aliis, nuntiis praesim et lucro“ (Plaut. Amph. prol. 11–12)[1]
[1] archaisch: „tam etsi pro imperio vobis quod dictum foret / scibat facturos, quippe qui intellexerat / vereri vos se et metuere, ita ut aequom est Iovem;“ (Plaut. Amph. prol. 21–23)[2]

Wortbildungen:

[1] sciens, scilicet

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „scio“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2531-2532.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „scire

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 11–12.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 21–23.