rundur

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

rundur (Färöisch)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Stark Schwach Stark Schwach
Nominativ m rundur rundi rundir rundu
Akkusativ rundan runda rundar
Dativ rundum rundum
(Genitiv) (runds) (runda/rundra)
Nominativ f rund runda rundar
Akkusativ runda rundu rundar
Dativ rundari rundum
(Genitiv) (rundar/rundrar) (runda/rundra)
Nominativ n runt runda rund
Akkusativ runt rund
Dativ rundum rundum
(Genitiv) (runds) (runda/rundra)
Anm.: Die Genitivform wird heute nicht mehr verwendet und ist nur der Vollständigkeit halber aufgeführt.

Worttrennung:

rund·ur

Bedeutungen:

[1] die Form eines Kreises habend; rund, kreisförmig, ringförmig
[2] die Form einer Kugel habend; kugelrund, kugelförmig, kugelig

Herkunft:

von mittelniederdeutsch runt „rund“ (wohl über Dänisch bzw. Norwegisch vermittelt). [Quellen fehlen]

Synonyme:

[1] klingrutur, ringháttaður
[2] bøllutur

Beispiele:

[1] Salurin er rundur.
Der Saal ist kreisförmig.
[1] Jørðin gongur í eini mest sum rundari rás um Sólina.
Die Erde wandert auf einer nahezu kreisförmigen Bahn um die Sonne.
[2] Fruktin er ein nærum rundur kongul, ið er búgvin eftir tvey ella trý ár.
Die Frucht ist ein nahezu kugelförmiger Zapfen, der nach zwei bis drei Jahren reif ist.

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Føroysk orðabók: „rundur
[1] sprotin.fo: »rundur«
[1, 2] Ulf Timmermann (Herausgeber): Føroyskt-týsk orðabók. 1. Auflage. Orðabókagrunnurin, Tórshavn 2013, ISBN 978-99918-802-5-9, Seite 651.