przyrodzenie

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

przyrodzenie (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ przyrodzenie
Genitiv przyrodzenia
Dativ przyrodzeniu
Akkusativ przyrodzenie
Instrumental przyrodzeniem
Lokativ przyrodzeniu
Vokativ przyrodzenie

Worttrennung:

przy·ro·dze·nie, kein Plural

Aussprache:

IPA: [pʃɨrɔˈd͡zɛɲɛ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild przyrodzenie (Info)

Bedeutungen:

[1] ohne Plural, Anatomie: äußere Geschlechtsorgane des Menschen; Genitalien
[2] ohne Plural, veraltet: Gesamtheit der organischen und anorganischen Welt; Natur
[3] ohne Plural, veraltet: Kräfte, die ein Lebewesen, insbesondere den Menschen, formen; Natur
[4] ohne Plural, veraltet: angeborene Eigenschaften; Natur, Charakter, Veranlagung
[5] ohne Plural, veraltet: natürliche Lage von etwas; Natur

Synonyme:

[1] genitalia
[2] przyroda
[3] natura
[4] charakter, natura

Beispiele:

[1]
[2] „Gdy więc tak porządek przyrodzenia zdawał się być wcale odwróconym, wszyscy na Rusi, oczekując niezwykłych zdarzeń, zwracali niespokojny umysł i oczy szczególniej ku Dzikim polom, od których łatwiej niźli skądinąd mogło się ukazać niebezpieczeństwo.“[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „przyrodzenie
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „przyrodzenie
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „przyrodzenie
[1–5] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „przyrodzenie
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „przyrodzenie

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1–2.