ocris

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ocris (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ocris ocrēs
Genitiv ocris ocrium
Dativ ocrī ocribus
Akkusativ ocrim ocrēs
Vokativ ocris ocrīs
Ablativ ocrī ocribus

Worttrennung:

o·cris

Bedeutungen:

[1] archaisch: steiniger Berg

Oberbegriffe:

[1] mons

Beispiele:

[1] „sed qui sunt hi, qui ascendunt altum ocrim?“ (Liv. Andr. trag. 31)[1]
[1] „celsosque in ocris / Arvaque putria et mare magnum.“ (Liv. Andr. trag. 32–33)[1]
[1] „namque Taenari celsos ocris“ (Liv. Andr. trag. 34)[1]
[1] „Haut ut quem Chiro in Pelio docuit ocri.“ (Liv. Andr. trag. 35)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ocris“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1307.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „ocris“ Seite 1362.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 1: Tragicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1897 (Internet Archive), Seite 5.