occipere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

occipere (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular occipiō
2. Person Singular occipis
3. Person Singular occipit
1. Person Plural occipimus
2. Person Plural occipitis
3. Person Plural occipiunt
Perfekt 1. Person Singular occēpī
Imperfekt 1. Person Singular occipiēbam
Futur 1. Person Singular occipiam
PPP occeptus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular occipiam
Imperativ Singular occipe
Plural occipite
Alle weiteren Formen: Flexion:occipere

Worttrennung:

oc·ci·pe·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: anfangen, beginnen, aufnahmen, unternehmen, antreten
[2] transitiv, mit Infinitiv: anfangen, beginnen
[3] intransitiv: anfangen, beginnen, starten
[4] intransitiv, zeitlich: anfangen, beginnen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb capere → la mit dem Präfix ob- → la[1]

Beispiele:

[1]
[2] „is amare occepit Alcumenam clam virum / usuramque eiius corporis cepit sibi, / et gravidam fecit is eam compressu suo.“ (Plaut. Amph. 107–109)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „occipio“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1298.
[1–4] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „occipio
[1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „occipio“ Seite 1357.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „occipio“ Seite 1357.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).