obléknout si
obléknout si (Tschechisch)[Bearbeiten]
Verb, perfektiv[Bearbeiten]
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
oblékat si | obléknout si | |
Zeitform | Wortform | |
Futur | 1. Person Sg. | obléknu si |
2. Person Sg. | oblékneš si | |
3. Person Sg. | oblékne si | |
1. Person Pl. | oblékneme si | |
2. Person Pl. | obléknete si | |
3. Person Pl. | obléknou si | |
Präteritum | m | oblékl si |
f | oblékla si | |
Partizip Perfekt | oblékl si | |
Partizip Passiv | — | |
Imperativ Singular | oblékni si | |
Alle weiteren Formen: Flexion:obléknout si |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Alternative Schreibweisen:
Anmerkung:
- siehe auch: obléknout, obléknout se
Worttrennung:
- ob·lék·nout si
Aussprache:
- IPA: [ˈɔblɛːknɔʊ̯tsɪ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] sich mit einem Kleidungsstück bedecken; anziehen, sich etwas anziehen
Beispiele:
- [1] Nevím, co si mám zítra obléknout.
- Ich weiß nicht, was ich morgen anziehen soll.
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „obléknout“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971 : „obléknouti“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957 : „obléknouti“