obiecadło

obiecadło (Polnisch)

Substantiv, n

	Singular	Plural
Nominativ	obiecadło	obiecadła
Genitiv	obiecadła	obiecadeł
Dativ	obiecadłu	obiecadłom
Akkusativ	obiecadło	obiecadła
Instrumental	obiecadłem	obiecadłami
Lokativ	obiecadle	obiecadłach
Vokativ	obiecadło	obiecadła

Nebenformen:

abecadło, abiecadło, obiecado

Worttrennung:

o·bie·ca·dło, Plural: o·bie·ca·dła

Aussprache:

IPA: [ɔbʲɛˈt͡sadwɔ]

Hörbeispiele:  obiecadło ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, Linguistik: Alphabet, Abc

[2] veraltet, übertragen: grundlegenden Fähigkeiten, Kenntnisse; Grundlagen, Abc, Abece, Einmaleins

Herkunft:

seit ca. 1500 bezeugte Nebenform zu obiecado ^→ pl, wobei die zufällige Ähnlichkeit mit dem Verb obiecać ^→ pl zu einer Assimilation mit Bildungen mit dem Suffix -dło ^→ pl führte, wie wiązadło ^→ pl zu wiązać ^→ pl

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] obiecadłowy

Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „abecadło“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „obiecadło“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „obiecadło“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 2.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „obiecadło“, Seite 2.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom XIX: O–Ochy, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1990 (Digitalisat) , Seite 132–133.

[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat) , Seite 8.

Quellen: