nuntius

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

nuntius (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ nūntius nūntiī
Genitiv nūntiī nūntiōrum
Dativ nūntiō nūntiīs
Akkusativ nūntium nūntiōs
Vokativ nūntie nūntiī
Ablativ nūntiō nūntiīs

Worttrennung:

nun·ti·us, Genitiv: nun·tii

Bedeutungen:

[1] Person, die eine Information weitergibt; Verkünder, Melder, Bote
[2] Information, die jemand weitergibt; Botschaft, Nachricht, Meldung

Synonyme:

[2] nuntium

Beispiele:

[1]
[2] „Ut vos in vostris voltis mercimoniis / emundis vendundisque me laetum lucris / adficere atque adiuvare in rebus omnibus, / et ut res rationesque vostrorum omnium / bene expedire voltis peregrique et domi, / bonoque atque amplo auctare perpetuo lucro / quasque incepistis res quasque inceptabitis, / et uti bonis vos vostrosque omnis nuntiis / me adficere voltis, ea adferam, ea ut nuntiem / quae maxume in rem vostram communem sient“ (Plaut. Amph. prol. 1–10)[1]

Wortbildungen:

[1] internuntius

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „nuntius
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „nuntius“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1227-1228.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „nuntius

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 1–10.