nuntiare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

nuntiare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular nūntiō
2. Person Singular nūntiās
3. Person Singular nūntiat
1. Person Plural nūntiāmus
2. Person Plural nūntiātis
3. Person Plural nūntiant
Perfekt 1. Person Singular nūntiāvī
Imperfekt 1. Person Singular nūntiābam
Futur 1. Person Singular nūntiābō
PPP nūntiātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular nūntiem
Imperativ Singular nūntiā
Plural nūntiāte
Alle weiteren Formen: Flexion:nuntiare

Worttrennung:

nun·ti·a·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas mündlich verkünden, melden, anzeigen, ankündigen

Beispiele:

[1] „Ut vos in vostris voltis mercimoniis / emundis vendundisque me laetum lucris / adficere atque adiuvare in rebus omnibus, / et ut res rationesque vostrorum omnium / bene expedire voltis peregrique et domi, / bonoque atque amplo auctare perpetuo lucro / quasque incepistis res quasque inceptabitis, / et uti bonis vos vostrosque omnis nuntiis / me adficere voltis, ea adferam, ea ut nuntiem / quae maxume in rem vostram communem sient“ (Plaut. Amph. prol. 1–10)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „nuntio“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1226-1227.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „nuntio

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 1–10.