noxa

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

noxa (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ noxa noxae
Genitiv noxae noxārum
Dativ noxae noxīs
Akkusativ noxam noxās
Vokativ noxa noxae
Ablativ noxā noxīs

Worttrennung:

no·xa, Genitiv: no·xae

Bedeutungen:

[1] schädliches Verhalten, Missetat
[2] Schaden

Herkunft:

seit Livius Andronicus bezeugte Ableitung zu dem Verb nocere → la[1]

Beispiele:

[1] „Si malas [oder konjiziert: malos] imitabo, tum tu pretium pro noxa dabis.“ (Liv. Andr. trag. 1)[2]
[1] „litibus familia supersedeat: si quis quid deliquerit, pro noxa bono modo vindicet.“ (Cato agr. 5, 1)[3]

Wortbildungen:

noxalis, noxius

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „noxa“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1204.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „noxa
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „noxa“ Seite 1318.

Quellen:

  1. Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), „noceo“ Seite 411.
  2. Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 1: Tragicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1897 (Internet Archive), Seite 1.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 13.