muscus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

mūscus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ mūscus mūscī
Genitiv mūscī mūscōrum
Dativ mūscō mūscīs
Akkusativ mūscum mūscōs
Vokativ mūsce mūscī
Ablativ mūscō mūscīs

Worttrennung:

mus·cus, Plural: mus·ci

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Biologie: Moos
[2] mittellateinisch: der Moschus
[3] mittellateinisch: der Muskatwein

Beispiele:

[1] Muscus viridis saepe sub aboribus altis crescit.
Grünes Moos wächst häufig unter hohen Bäumen.
[1] „qui ager frigidior et macrior erit, ibi oleam licinianam seri oportet; sin in loco crasso aut calido severis, hostus nequam erit et ferundo arbor peribit et muscus ruber molestus erit.“ (Cato agr. 6,2)[1]
[1] „denique nota vagis silvestria templa tenebant
nympharum, quibus e scibant umore fluenta
lubrica proluvie larga lavere umida saxa,
umida saxa, super viridi stillantia musco,
et partim plano scatere atque erumpere campo.“[2]
[1] „in medio gramen, muscoque adoperta virenti
manabat saxo vena perennis aquae;“[3]
[1] „inde ubi libatos inroravere liquores
vestibus et capiti, flectunt vestigia sanctae
ad delubra deae, quorum fastigia turpi
pallebant musco stabantque sine ignibus arae.“[4]
[1] „molli tellus erat umida musco,[5]
[1] „vetuli notique columbi
tu nidum servas, ego laudo ruris amoeni
rivos et musco circumlita saxa nemusque.“[6]

Wortbildungen:

emuscare, muscosus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „muscus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, „muscus“, Seite 327
[2] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 250, Eintrag „muscus“
[2, 3] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft, J. W. J. Burgers: Mediae latinitatis lexicon minus – Mittellateinisches Wörterbuch. In zwei Bänden. 2. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, DNB 965619362, Band 2, Seite 928, Eintrag „muscus“

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 16.
  2. Titus Lucretius Carus, De rerum natura, 5, 948–952
  3. Publius Ovidius Naso, Fasti, 3, 297–298
  4. Publius Ovidius Naso, Metamorphoses, 1, 371–374
  5. Publius Ovidius Naso, Metamorphoses, 8, 563
  6. Quintus Horatius Flaccus, Epistulae, 1, 10, 5–7