munditia

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

munditia (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ munditia munditiae
Genitiv munditiae munditiārum
Dativ munditiae munditiīs
Akkusativ munditiam munditiās
Vokativ munditia munditiae
Ablativ munditiā munditiīs

Nebenformen:

mundities

Worttrennung:

mun·di·tia, Genitiv: mun·di·ti·ae

Bedeutungen:

[1] Fehlen von Schmutz; Sauberkeit, Reinlichkeit
[2] übertragen: schmuckes, sauberes Aussehen und/oder Verhalten; Sauberkeit, Zierlichkeit
[3] übertragen: feine, elegante Ausdrucksweise; Zierlichkeit

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv mundus → la[1]

Beispiele:

[1] „per ferias potuisse fossas veteres tergeri, viam publicam muniri, vepres recidi, spinas runcari, expinsi far, munditias fieri;“ (Cato, agr. 2, 4)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „munditia“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1050.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „munditia
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 1258.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „munditia“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1050.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 9.