mercimonium
Erscheinungsbild
mercimonium (Latein)
[Bearbeiten]Substantiv, n
[Bearbeiten]Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | mercimōnium | mercimōnia |
Genitiv | mercimōniī | mercimōniōrum |
Dativ | mercimōniō | mercimōniīs |
Akkusativ | mercimōnium | mercimōnia |
Vokativ | mercimōnium | mercimōnia |
Ablativ | mercimōniō | mercimōniīs |
Worttrennung:
- mer·ci·mo·ni·um, Genitiv: mer·ci·mo·ni·i
Bedeutungen:
- [1] Handel: Ware
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv merx → la[1]
Beispiele:
- [1] „Ut vos in vostris voltis mercimoniis / emundis vendundisque me laetum lucris / adficere atque adiuvare in rebus omnibus, / et ut res rationesque vostrorum omnium / bene expedire voltis peregrique et domi, / bonoque atque amplo auctare perpetuo lucro / quasque incepistis res quasque inceptabitis, / et uti bonis vos vostrosque omnis nuntiis / me adficere voltis, ea adferam, ea ut nuntiem / quae maxume in rem vostram communem sient“ (Plaut. Amph. prol. 1–10)[2]
Übersetzungen
[Bearbeiten]- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „mercimonium“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „mercimonium“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 887.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „mercimonium“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , Seite 1212.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , Seite 1212.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Amphitruo, Vers 1–10.