ksiądz

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ksiądz (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Singular Plural
Nominativ ksiądz księża
Genitiv księdza księży
Dativ księdzu księżom
Akkusativ księdza księży
Instrumental księdzem księżmi
Lokativ księdzu księżach
Vokativ księże księża

Worttrennung:

ksiądz, Plural: księ·ża

Aussprache:

IPA: [kɕɔnt͡s], Plural: [ˈkɕɛw̃ʒa]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild ksiądz (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Religion, speziell Christentum: Pfarrer, Priester, Pastor

Abkürzungen:

[1] ks., x.

Herkunft:

seit der ersten Hälfte des 13. Jahrhunderts bezeugtes Erbwort über *kniądz aus dem urslawischen *kъnędzь, das aus *kъnęgъ entstanden ist, das seinerseits aus dem germanischen *kuning (siehe deutsch König, niederländisch koning → nl, schwedisch konung → sv und englisch king → en) entlehnt worden war; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit tschechisch kněz → cs, slowakisch kňaz → sk, russisch князь (knjazʹ→ ru, ukrainisch князь (knjazʹ→ uk, serbokroatisch кнез (knez→ sh und bulgarisch княз (knjaz→ bg; zuerst in der Bedeutung „Fürst, Führer“ wandelete sie sich im 15./16. Jahrhundert unter Einfluss des tschechischen kněz zu „christlicher/jüdischer Geistlicher“ und schließlich zu „Pfarrer“, wohingegen sich die weltliche Bedeutung in der Ableitung książę → pl „Fürst, Prinz“ noch erhalten hat[1]

Synonyme:

[1] duszpasterz, kapłan, pastor
[1] scherzhaft, salopp: księżulek, księżulo, księżyk, księżyna
[1] beleidgend: katabas, klecha

Oberbegriffe:

[1] duchowny

Unterbegriffe:

[1] biskup, celebrans (celebrant), dziekan, infułat, kanonik, koadiutor, pastor, pop, prałat, prefekt, prezbiter, proboszcz, rektor, wikariusz

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] książę, księżowski, księży, księżyc (Księżyc)

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „ksiądz
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „ksiądz
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „ksiądz
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ksi%B1dz

Quellen:

  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, Seite 250–251