kronikarz

kronikarz (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	kronikarz	kronikarze
Genitiv	kronikarza	kronikarzy
Dativ	kronikarzowi	kronikarzom
Akkusativ	kronikarza	kronikary
Instrumental	kronikarzem	kronikarzami
Lokativ	kronikarzu	kronikarzach
Vokativ	kronikarzu	kronikarze

Worttrennung:

kro·ni·karz, Plural: kro·ni·ka·rze

Aussprache:

IPA: [krɔˈɲikaʃ]

Hörbeispiele:  kronikarz ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Geschichte: Verfasser einer Chronik; Chronist

[2] meist Journalismus: Person, die ein Geschehen verfolgt und darüber berichtet; Chronist

Weibliche Wortformen:

[2] kronikarka

Sinnverwandte Wörter:

[1] chronograf, dziejopis, dziejopisarz

Beispiele:

[1] „Współcześni kronikarze wspominają, iż z wiosny szarańcza w niesłychanej ilości wyroiła się z Dzikich pól i zniszczyła zasiewy i trawy, co było przepowiednią napadów tatarskich.“

[2]

Wortbildungen:

[1] kronikarski, kronikarstwo

Übersetzungen

 [1] Geschichte: Verfasser einer Chronik; Chronist

Deutsch: Chronist m

 [2] ?

Deutsch: Chronist m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „kronikarz“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kronikarz“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kronikarz“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „kronikarz“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „kronikarz“

Quellen: