impuratus
impuratus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | impūrātus | impūrāta | impūrātum | — |
Komparativ | impūrātior | impūrātior | impūrātius | — |
Superlativ | impūrātissimus | impūrātissima | impūrātissimum | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:impuratus |
Alternative Schreibweisen:
Worttrennung:
- im·pu·ra·tus
Bedeutungen:
- [1] moralisch verwerflich; gemein, schmutzig, schuftig; substantivisch: Schuft
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
Beispiele:
- [1] „quid, inpurate? quamquam Volcano studes, / cenaene caussa aut tuae mercedis gratia / nos nostras aedis postulas comburere?“ (Plaut. Aul. 359–361)[2]
- [1] „nam huic alterae quae patria sit profecto nescio, / nisi scio probiorem hanc esse quam te, inpuratissume.“(Plaut. Rud. 750–751)[3]
- [1] „homo inpuratus: et inpuno estne rapister?“ (Lucil. 66)[4]
- substantivisch:
- [1] „inpuratu’ me ille ut etiam inrideat?“ (Ter. Phorm. 669)[5]
- [1] „tum hunc inpuratum poterimus nostro modo / ulcisci.“ (Ter. Phorm. 961–962)[6]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „impuratus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 120–121.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „impuratus“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1 , Spalte 724–725.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1 , Spalte 724–725.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Aulularia, Vers 359–361.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Ruden, Vers 750–751.
- ↑ Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904 , Seite 7.
- ↑ Publius Terentius Afer; Robert Kauer, Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): Comoediae. supplementa apparatus curavit Otto Skutsch. Nachdruck der erweiterten 1. Auflage. Oxford 1961 (Erstauflage 1958) (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis) , Phormio, Vers 669.
- ↑ Publius Terentius Afer; Robert Kauer, Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): Comoediae. supplementa apparatus curavit Otto Skutsch. Nachdruck der erweiterten 1. Auflage. Oxford 1961 (Erstauflage 1958) (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis) , Phormio, Vers 961–962.