haedillus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

haedillus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ haedillus haedillī
Genitiv haedillī haedillōrum
Dativ haedillō haedillīs
Akkusativ haedillum haedillōs
Vokativ haedille haedillī
Ablativ haedillō haedillīs

Worttrennung:

hae·dil·lus, Genitiv: hae·dil·li

Bedeutungen:

[1] kleiner, junger Ziegenbock; Böckchen

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv haedus → la mit dem Suffix -illus → la[1]

Beispiele:

[1] „dic me igitur tuom passerculum, gallinam, coturnicem, / agnellum, haedillum me tuom dic esse vel vitellum, / prehende auriculis, compara labella cum labellis.“ (Plaut. Asin. 666–668)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „haedillus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3002.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „haedillus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „haedillus“ Seite 861.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „haedillus“ Seite 861.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).