despica

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

despica (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ dēspica dēspicae
Genitiv dēspicae dēspicārum
Dativ dēspicae dēspicīs
Akkusativ dēspicam dēspicās
Vokativ dēspica dēspicae
Ablativ dēspicā dēspicīs

Worttrennung:

de·spi·ca, Plural: de·spi·cae

Bedeutungen:

[1] Verächterin

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb despicere → la[1]

Beispiele:

[1] „<H>ac sibi prospica, <h>ac despica(Gnaeus Naevius, Vers 25)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „despica“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2089.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis, Auxiliantibus et alliis et curatoribus fundationis Rockerfellerianae. 5. Band, 1. Teil D – Dze, Teubner, Leipzig 1909–1934, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 742, Zeile 45-48.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „despica“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2089.
  2. Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 2: Comicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Internet Archive), Seite 11.