delibuere
delibuere (Latein)[Bearbeiten]
Verb[Bearbeiten]
Zeitform | Person | Wortform |
---|---|---|
Präsens | 1. Person Singular | dēlibuō |
2. Person Singular | dēlibuis | |
3. Person Singular | dēlibuit | |
1. Person Plural | dēlibuimus | |
2. Person Plural | dēlibuitis | |
3. Person Plural | dēlibuunt | |
Perfekt | 1. Person Singular | dēlibuī |
Imperfekt | 1. Person Singular | dēlibuēbam |
Futur | 1. Person Singular | dēlibuam |
PPP | dēlibūtus | |
Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | dēlibuam |
Imperativ | Singular | dēlibue |
Plural | dēlibuite | |
Alle weiteren Formen: Flexion:delibuere |
Worttrennung:
- de·li·bu·e·re
Bedeutungen:
- [1] transitiv, meist als Partizip Perfekt Passiv: mit einer Flüssigkeit benetzen; befeuchten, bestreichen, salben, balsamieren
- [2] übertragen, meist als Partizip Perfekt Passiv mit etwas gänzlich erfüllen
Sinnverwandte Wörter:
- [1] unguere, perfundere
- [2] replere
Beispiele:
- [1] „turba est nunc apud aram. an te ibi vis inter istas vorsarier / prosedas, pistorum amicas, reginas alicarias, / miseras schoeno delibutas servilicolas sordidas, / quae tibi olant stabulum statumque, sellam et sessibulum / quas adeo hau quisquam umquam liber tetigit neque duxit domum, / servolorum sordidulorum scorta diobolaria?“ (Plaut. Poen. 265–270)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] ?
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „delibuo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2014.
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „delibutus“
- [1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis, Auxiliantibus et alliis et curatoribus fundationis Rockerfellerianae. 5. Band, 1. Teil D – Dze, Teubner, Leipzig 1909–1934, ISBN 3-322-00000-1 , „delibuo“ Spalte 442.
Quellen:
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Poenulus, Vers 265–270.