conditivus
conditivus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | conditīvus | conditīva | conditīvum | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:conditivus |
Worttrennung:
- con·di·ti·vus
Bedeutungen:
- [1] zum Einlegen geeignet; Einleg-, Einmach-
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „in agro crasso et caldo oleam conditivam, radium maiorem, sallentinam, orcitem, poseam, sergianam, colminianam, albicerem: quam eraum in iis locis optimam dicent esse, eam maxime serito.“ (Cato, agr. 6, 1)[2]
- [1] „poma, mala strutea, cotonea, scantiana, quiriniana, item alia conditiva, mala mustea et punica (eo lotium suillum aut stercus ad radicem addere oportet, uti pabulum malorum fiant), […]“ (Cato, agr. 7, 3)[3]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „conditivus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1424.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „conditivus“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „conditiuus“ Seite 433.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „conditivus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1424.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 16.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 18–19.