compitum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

compitum (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ compitum compita
Genitiv compitī compitōrum
Dativ compitō compitīs
Akkusativ compitum compita
Vokativ compitum compita
Ablativ compitō compitīs

Worttrennung:

com·pi·tum, Genitiv: com·pi·ti

Bedeutungen:

[1] Verkehr: Kreuzweg, Scheideweg

Beispiele:

[1] „rem divinam nisi Compitalibus in compito aut in foco ne faciat.“ (Cato agr. 5,3)[1]

Wortbildungen:

[1] compitalis

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „compitum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „compitum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1349.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „compitum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 413.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 13.