commiscere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

commiscere (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular commisceō
2. Person Singular commiscēs
3. Person Singular commiscet
1. Person Plural commiscēmus
2. Person Plural commiscētis
3. Person Plural commiscent
Perfekt 1. Person Singular commiscuī
Imperfekt 1. Person Singular commiscēbam
Futur 1. Person Singular commiscēbo
PPP commixtus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular commisceam
Imperativ Singular commiscē
Plural commiscēte
Alle weiteren Formen: Flexion:commiscere

Worttrennung:

com·mi·sce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: zusammenmischen, vermischen, vermengen
[2] transitiv, übertragen: vermengen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb miscere → la mit dem Präfix com- → la[1]

Beispiele:

[1]
[2] „faciam ut commixta sit; sit tragicomoedia; / nam me perpetuo facere ut sit comoedia, / reges quo veniant et di, non par arbitror.“ (Plaut. Amph. prol. 59–61)[2]

Wortbildungen:

commixtio, commixtura

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „commisceo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1310.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „commisceo

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „commisceo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1310.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 59–61.