commemorare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

commemorare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular commemorō
2. Person Singular commemorās
3. Person Singular commemorat
1. Person Plural commemorāmus
2. Person Plural commemorātis
3. Person Plural commemorant
Perfekt 1. Person Singular commemorāvī
Imperfekt 1. Person Singular commemorābam
Futur 1. Person Singular commemorābō
PPP commemorātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular commemorem
Imperativ Singular commemorā
Plural commemorāte
Alle weiteren Formen: Flexion:commemorare

Worttrennung:

com·me·mo·ra·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: sich etwas ins Gedächtnis rufen, sich erinnern
[2] transitiv: jemanden an etwas erinnern

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb memorare → la mit dem Präfix com- → la[1]

Beispiele:

[1]
[2] „nam quid ego memorem (ut alios in tragoediis / vidi, Neptunum, Virtutem, Victoriam, / Martem, Bellonam commemorare quae bona / vobis fecissent) quis benefactis meu’ pater, / deorum regnator, architectust omnibus?“ (Plaut. Amph. prol. 41–45)[2]

Wortbildungen:

commemorabilis, commemoratio

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „commemoro“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1300-1301.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „commemoro

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „commemoro“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1300-1301.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 41–45.