comestibilis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

comestibilis (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Singular m f n
Nominativ comestibilis comestibile
Genitiv comestibilis
Dativ comestibilī
Akkusativ comestibilem comestibile
Ablativ comestibilī
Plural m f n
Nominativ comestibilēs comestibilia
Genitiv comestibilium
Dativ comestibilibus
Akkusativ comestibilēs comestibilia
Ablativ comestibilibus

Worttrennung:

com·es·ti·bi·lis, com·es·ti·bi·lis, com·es·ti·bi·le

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: essbar, verzehrbar, genießbar

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb comedere → la[1] mit dem Suffix -bilis → la

Synonyme:

[1] edibilis, edulis, esculentus, manducabilis

Beispiele:

[1] „Arbor est enim magna, fructum ferens comestibilem, maiorem pipere, gustu suavem, unde et mella vocata est.“ (Isid. orig. 7,7,9)[2]

Wortbildungen:

[1] comestibilitas

Entlehnungen:

französisch: comestible, katalanisch: comestible, spanisch: comestible

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „comestibilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1292.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „comestibilis“ Spalte 1791.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „comestibilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1292.
  2. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis).