colonus
colonus (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | colōnus | colōnī |
Genitiv | colōnī | colōnōrum |
Dativ | colōnō | colōnīs |
Akkusativ | colōnum | colōnōs |
Vokativ | colōne | colōnī |
Ablativ | colōnō | colōnīs |
Worttrennung:
- co·lo·nus, Genitiv: co·lo·ni
Bedeutungen:
- [1] Landwirtschaft: Bauer, Ackerbauer, Landmann, Landwirt
- [2] Landwirtschaft: Pächter
- [3] Einwohner einer römischen oder latinischen Kolonie; Ansiedler, Siedler, Kolonist
- [4] Einwohner einer nichtrömischen Kolonie oder Siedlung; Bewohner, Einwohner
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] agricola
Gegenwörter:
- [1] excolonus ("Altenteiler", "Leibzüchter")
Beispiele:
- [1] „et virum bonum quom laudabant, ita laudabant: bonum agricolam bonumque colonum;“ (Cato, agr., pr. 2)[2]
- [1] Colonus, quod decumanorum iniurias ferre non poterat, ex agro profugerat.
Wortbildungen:
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] Landwirtschaft: Bauer, Ackerbauer, Landmann, Landwirt
|
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „colonus“
- [1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „colonus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1281–1282.
- [1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „colonus“
- [1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „colonus“ Seite 39.
Quellen:
- ↑ Alois Walde, Johann Baptist Hofmann: Lateinisches etymologisches Wörterbuch. 3., neubearbeitete Auflage. Erster Band: A–L, Carl Winter’s Universitätsbuchhandlung, Heidelberg 1938 (Online) , Seite 247.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 6.